چهار دهه با شما

گاهی حوادث ناگهانی زندگی، آدم را در مسیر دیگر و چه بسا بهتر پرتاب می‌کنند. حاج‌اکبر کبریتچی، روزگاری پیشه‌‌ای بسیار بیگانه نسبت به آنچه امروز به آن شهرت دارد، داشت. حرفه‌ی پدری‌اش، «سرّاجی» بود. دوختن کیف و ساک و چمدان. از حجره‌داری در بازار شروع کرده بود و با خون دل و زحمت بسیار، کارخانه‌ای ساخته بود که پس از چند سال حضور مستمر در بازارهای داخلی، در ناملایمات اوایل انقلاب، ناگهان آتش گرفت.
آغاز دوباره همیشه آسان نیست. چنین حادثه‌ای می‌تواند کمر هر مرد سختکوشی را بشکند. در حقیقت هم مدتی طول کشید تا صبر، همت و هوش حاج‌اکبر به مددش بیاید و برای از نو برخاستن، چاره و تدبیری بیاندیشد. نخست با سلیقه‌ی تحسین‌آمیز خود، رستوران «هانی» را در میدان قیام تهران، بنیان نهاد و با کیفیت خوب غذاها و مِنویی متفاوت، نظر تهرانیان اصیل را به خود جلب کرد. نام فرزند را روی رستوران گذاشت تا به همه نشان دهد پیشه‌‌ی جدیدش را همچون پسرش دوست دارد. طعم خانگی غذاها و وارد ساختن نوآورانه‌ی خوراک‌هایی مانند جوجه‌کباب بدون استخوان، زرشک‌پلو با مرغ و باقلا‌پلو با گوشت، به فهرست غذاها -که آن زمان جایی در رستوران‌های شهر نداشتند- سبب شد رستوران هانی به‌سرعت، به پاتوق خوراک‌شناسان تهرانی تبدیل شود و روز‌به‌روز بر شهرت و محبوبیتش اضافه گردد.